زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

ابتر (مفردات‌قرآن)






ابتر از اصطلاحات بکار رفته در قرآن کریم به معنای حیوانی که دمش بریده شده و کسی که فرزند ندارد، گفته می‌شود.


۱ - واژه‌شناسی



راغب گوید: بَتْر در بریدن دم بکار رفته، فرزند نداشتن و ذکر خیر نداشتن معنای ثانوی آن است گویند: فلانی‌ اَبْتَر است یعنی فرزند ندارد و یا ذکر خیر ندارد. «اِنَّ شانِئَکَ هُوَ الْاَبْتَرُ» یعنی دشمن تو همو بی‌دنباله است.

۲ - شأن نزول



گویند: چون عبداللَّه فرزند حضرت رسول (صلّی‌اللَّه‌علیه‌و‌آله) که از حضرت خدیجه بود از دنیا رفت، کفّار گفتند او اَبْتَر است. و گویند: کفّار گفتند چون محمّد از دنیا رفت دین و آئین‌اش نیز از بین می‌رود و اثری از آن نمی‌ماند، لذا آیه فوق نازل شد. ناگفته نماند: قول دوّم قریب به تحقیق است و می‌شود گفت که: این سوره جواب هر دو قول است و خبر می‌دهد که نام مبارک و ذکر خیر و فرزندان و پیروان دین آن حضرت روز افزون و همیشگی خواهند بود.

۳ - پانویس


 
۱. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۳۶.    
۲. کوثر/سوره۱۰۸، آیه۳.    


۴ - منبع



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «بتر»، ج۱، ص۱۵۹.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.